Valencia (wijnstreek)

Introductie

De stad Valencia domineert de wijnindustrie in het noordelijk deel van de Autonomia, hoewel de wijn de naam D.O. Utiel-Requena heeft. Dit is een van de aspecten in de D.O. die men wil veranderen.
Veel grotere wijnbedrijven gaan nu al uit de stad weg en er zullen nog veel meer volgen als een deel van de 'Grau' (het oude havenkwartier van de stad) wordt afgebroken om plaats te maken voor 'L'Avenida de Valencia al Mar' (een aanvulling op de Avenida Blasco Ibañez) die een brede boulevard zal worden van het stadscentrum naar het strand. Het is een omvangrijk project maar de Valencianos hebben ervaring: ze hebben net vier km ondergronds spoor richting Barcelona aangelegd om niet langer hinder te hebben van spoorwegovergangen; ze hebben het hele havengebied herbouwd en het land tot in zee doorgetrokken omdat de plaatselijke vissers hun aanlegplaatsen niet langer wilden delen met internationale mammoettankers. En, omdat het peil van de Turia in de winter stijgt, is de loop van de rivier om de stad verlegd en maakten ze van de oude rivierbedding een lang en grillig park.
Een ander kenmerk van Valencia zijn de stedelijke boerderijen, kleine bedrijfjes die in de residentiële wijken en zelfs in industriegebieden te vinden zijn. De wijngaarden daarentegen liggen op hogere delen, ten oosten en ten zuiden van de stadsgrenzen.

Wijnbereiding

Men maakt de rode wijnen op een semi-traditionele manier, zonder temperatuurregeling bij de gisting, in betonnen of roestvrijstalen kuipen, met een volledige malolactische gisting. Witte en rosado-wijnen worden nu altijd in roestvrijstaal bereid, met temperatuurcontrole en zonder melkzuurgisting om de zuur balans te behouden. De moscatel van Valencia is eigenlijk een 'mistela' die aan onvergist druivensap toegevoegd wordt, maar de Valencianos zullen u snel vertellen dat het woord 'mistela' in onbruik is geraakt en vervangen is door 'vino de licor'.'Rancios' worden ook volgens de oude kruik-in-het-zand-methode gemaakt en zijn slechts van lokaal belang.
De lichte wijnen van Valencia verdienen bijzondere aandacht vanwege de grondige bereiding, zowel in de bodega als in het laboratorium. de meeste grote bodega' hebben warmtewisselaars, koelruimtes en filters met milliporieën die alleen bestanddelen doorlaten die kleiner zijn dan 46 micron, en toch alle primaire smaken en fruit in de wijn behouden blijven. In het laboratorium ondergaan de wijnen alle mogelijke analyses, van gaschromatografie tot microbiologische analyse, en van elke botteling worden gedurende twee jaar monsters bewaard zodat men een referentie heeft voor de toekomstige ontwikkeling van de wijn. Als men van één wijngebied in Spanje kan zeggen dat men alles, van begin tot einde, onder controle heeft, dan is dat waarschijnlijk Valencia.

De wijnen

De D.O.-wijnwetgeving erkent de volgende categorieën:
- Alto Turia blanco seco, 100% merseguera en minstens 10% alcohol.
- Valentino blancos (seco, semi-seco, dulce), gemaakt van merseguera, planta fina, pedro ximénez en malvasía. Lichte rode en rode van garnacha met een minimum alcoholpercentage van 11%. Valentino maakt ook 'licorosos' en 'rancios' (minimum 14%) van moscatel en Pedro ximénez. Het merendeel van de 'moscatel de Valencia' komt uit Valentino.
- Clariano blanco seco van merseguera, tortosí en malvasía met minstens 11% alcohol. Lichte rode en rode van monastrell, forcayat en garnacha met minstens 12% alcohol.
Witte wijnen en rosados ondergaan geen rijping en worden als jóvenes verkocht. Rode worden ook als jóvenes verkocht maar er is toenemende belangstelling voor crianzas (introductie van tempranillo en de experimenten met cabernet auvignon) met de normale zes maanden op (Amerikaans) eikenhout en twaalf maanden op fles. 'Licorosos' en' rancios' rijpen vierentwintig maanden op Amerikaans eiken en twaalf maanden op fles, en mogen dus reservas genoemd worden.
Er wordt dus een heel scala aan zuivere en stabiele wijnen geëxporteerd:
Droge witte wijnen: van eenvoudige wijnen tegen lage prijzen, tot jóvenes die een zeer aangenaam karakter hebben.
Lichtzoete witte wijnen, met 6 tot 36 gr restsuiker, al naar gelang de wens van de klant.
Lichte rode wijnen: voor snelle consumptie.
Middel zware rode: die enige tijd kunnen rijpen.
Sappige dessertwijnen (vinos de licor) in alle prijsklassen.

Het is interessant dat onvergist druivensap een belangrijk exportproduct is voor Valencia. In sommige landen wordt het ook gebruikt om de kwaliteit van hun eigen druivenmost vóór de gisting te versterken. Het gebruik van druivensap is gewoon toegestaan in de EU voor 'EU-tafelwijn'; Oost-Europa is ook een belangrijke afnemer.

Druivensoorten

Aanbevolen witte druiven: van de lokale witte druiven is merseguera de belangrijkste. Wijn van deze druif is soms wat aan de neutrale kant maar met de juiste vinificatiemethode kan ze een subtiel geparfumeerde stijl geven, met amandel in de afdronk. Hij groeit in alle zones en beslaat 25% van het totale wijngaardareaal. Malvasía is de Noordspaanse druivenvariëteit ('riojana'). Ze wordt verbouwd in Valentino en Clariano en beslaat 10% van de Valenciaanse wijngaarden. Planta fina staat op 5% van de wijngaarden, alleen in Valentino. Pedro ximénez gebruikt men in voor de zoetere wijnen. We vinden deze druif ook alleen in Valentino waar hij op 5% van het wijngaardareaal staat. Moscatel romano wordt gebruikt in de Valenciaanse 'vinos de licor' en staat in 15% van de wijngaarden, het merendeel in Valentino.
Toegestane witte druiven: macabeo (3%), tortosí (2%).
Aanbevolen blauwe druiven: monastrell (15% - in Clariano) is een variëteit (in Zuid-Frankrijk Mourvèdre genaamd) van goede kwaliteit, die een mooie, rijke kleur geeft. Garnacha tintorera (8% - in Clariano en Valentino) is een druif met roze vlees en sap. Garnacha tinta (7% - in Clariano en Valentino) is de betere van de twee; tempranillo (2%), nu geïntroduceerd als een hoogwaardige variëteit en de aanplant ervan wordt aanbevolen.
Toegestane blauwe druiven: forcayat (3%) is toegestaan in Clariano.
Experimentele druiven: (niet toegestaan in D.O. wijnen) In Valencia vinden we 25 ha cabernet sauvignon voor onderzoek.
De officiële maximumopbrengst is 7.000 k/ha voor blauwe druiven en 6.500 k/ha voor witte uit Alto Turia en 8.000 k/ha voor witte uit de andere sub-zones. De opbrengst is 70 l/100k.

Het Klimaat

Het klimaat is van mediterraan aan de kust tot continentaal in de hoger gelegen streken. De meeste wijngaarden liggen 30 km landinwaarts en de 'ingekapselde' ligging van sommige valleien brengt veel hitte met zich mee in de zomerperiode. Het kwik kan stijgen tot 35ºC in de zomer, en dalen tot -5ºC in de winter, maar wat zo opvallend is in Valencia is dat het zelfs tijdens de zomernachten kan vriezen. Een temperatuur schommeling van 30ºC in 24 uur is niet ongewoon, en is misschien de verklaring voor de snelle rijping van Valenciaanse rode wijnen. Enkele hogergelegen gebieden zijn bestempeld als aride of semi-aride en de wortels van sommige oudere wijnstokken gaan tot 17 meter diep, op zoek naar water. Gemiddeld valt er 450 mm regen per jaar.

Terroir

De Valencia-wijngaarden liggen in de provincie Valencia en zijn onderverdeeld in drie subzones: ten oosten van de stad ligt Valentino (waarin o.a. de oude D.O. Cheste); ten noordoosten van Valentino en aangrenzend ligt Alto Turia; en bezuiden Valencia, volledig gescheiden van de andere twee subregio's, ligt Clariano.
Valentino: Het land loopt steil omhoog vanaf de dertig kilometerbrede kustvlakte tot in het binnenland. We kunnen het gebied in geologisch en klimatologisch opzicht in drie delen opsplitsen. De laagstgelegen gebieden zijn Cheste en Marquesado, in het zuiden. Ze liggen op een hoogte van 175 tot 180 m en hebben een bruine of roodbruine kalkstenen bodem, met versteende onderlagen in bepaalde delen van Cheste. Een 'trede' hoger, op 260 m, ligt Campos de Liria. De bodemgesteldheid lijkt erg op die van de lagergelegen gebieden met het enige verschil dat er hier geen versteende ondergrond is. Het hoogstgelegen is Serrania, op 550 m hoogte, met bruine kalkstenen bodems op een versteende ondergrond.
Alto Turia: Dit gebied ligt op 625 m hoogte en heeft een meer zanderige ondergrond.
Clariano: Men kan dit gebied onderverdelen in een oostelijk gedeelte (Clariano zelf) dat op een hoogte van 350 m ligt en een zelfde bodemgesteldheid heeft als Valentino, en Valle de Albadia met een hoger gehalte aan klei onder een bruine kalkstenen bovenlaag. In het algemeen, varieert de Valenciaanse ondergrond van alluviaal in de laaglanden tot kalksteen in de hogergelegen gebieden, met klei in de tussenliggende gebieden. De bovengrond varieert van ontbonden kalksteen in het westen tot zand in de hooglanden.

Onze wijnen